Mustafa Kemal Atatürk, eğitimi bir milletin kalkınmasında en temel yapı taşı olarak görüyordu. Cumhuriyetin ilanından sonra eğitimi çağdaşlaştırmak için köklü reformlar yaptı. Medreseler kapatıldı, Tevhid-i Tedrisat Kanunu ile eğitim sistemi birleştirildi ve herkes için eşit, laik bir eğitim anlayışı benimsendi. Halkın okuma yazma oranını artırmak amacıyla yeni Türk alfabesi kabul edildi ve Millet Mektepleri kuruldu. Atatürk, bu okullarda bizzat kara tahta başına geçerek ders anlattı. Kadın-erkek ayrımı yapmadan herkesin eğitime erişmesini savundu ve özellikle kız çocuklarının okutulmasını teşvik etti.

Savaş dönemlerinde bile eğitimi bir kenara bırakmadı. Sakarya Meydan Muharebesi’nin en çetin günlerinde bile Maarif Kongresi’ni toplayarak öğretmenlere hitap etti. “Asıl savaşımız cehalete karşıdır” diyerek cephenin ötesini, geleceğin eğitimle kurulacağını vurguladı. Ona göre özgür ve bağımsız bir ülke ancak bilinçli, bilgili bireylerle mümkün olabilirdi. Bu yüzden öğretmenlere her zaman özel bir değer verdi ve “Yeni nesil, sizin eseriniz olacaktır” diyerek eğitimin temel kahramanlarını onurlandırdı.

Atatürk’ün bilim ve akla olan inancı, matematik alanında da kendini açıkça gösterdi. Matematiği yalnızca bir ders olarak değil, doğru düşünmenin anahtarı olarak görüyordu. Bu anlayışla Geometri adlı bir kitap yazdı ve “açı, üçgen, çember” gibi bugün hâlâ kullandığımız birçok terimi Türkçeye kazandırdı. Ona göre matematik, çağdaşlaşmanın ve bilimsel ilerlemenin temel taşıydı. Gençlerin analitik düşünmesini, sorgulamasını ve bilimsel bakış açısıyla yetişmesini çok önemsedi.

Atatürk’ün eğitim ve bilime verdiği bu büyük önem, bugün hâlâ Türkiye’nin ilerlemesinde yol gösterici olmaya devam ediyor. Onun “Hayatta en hakiki mürşit ilimdir” sözü, sadece bir ilke değil, aynı zamanda bir gelecek vizyonuydu. Atatürk, eğitimi sadece bireylerin değil, bir milletin kaderini belirleyen en güçlü araç olarak gördü. Bugün bizlere düşen görev, onun bu mirasını yaşatmak ve her alanda aklın, bilimin ve çağdaşlığın izinden yürümektir.